Zagroził SAMOBÓJSTWEM, aby dostać BIBLIĘ!
ZK Wronki
Wronki – „Duży więzień małe domki”.
W szczególności moją misją jest odwiedzanie zakładów karnych,
poprawczych i domów dziecka. Dlatego z entuzjazmem przyjąłem zaproszenie do
podzielenia się swoim świadectwem w ZK Wronki. Skazani słuchali mnie uważnie i
w napięciu, co mnie ucieszyło. Ze zrozumiałych względów najbardziej interesowało
ich to, co dzieje się na wolności, jak sobie radzę, jaki obrałem kierunek, w
czym i u kogo szukam wsparcia i inspiracji. Ja sam szczególny nacisk kładłem na
kwestię tego, że MOŻNA INACZEJ! Co przybliżałem im na swoim przykładzie. Zachęciłem
do czytania książek i prasy, ponieważ z całą stanowczością świadczę, że czytanie
rozwija elokwencję i ubogaca słownictwo, które w warunkach więziennych ubożeje błyskawicznie,
a przecież mowa jest drugą po wizerunku cechą, po której ludzie nas oceniają…
Więc nie wolno nam jej zaniedbywać!
Po spotkaniu doszło do zabawnego zdarzenia. Kiedy wszedłem pomiędzy
więźniami, żeby porozmawiać prywatnie, niektórzy z nich zaczęli zadawać mi
pytanie, których kompletnie nie rozumiałem, nie wspominając o tym jak mógłbym
na nie odpowiedzieć… Kiedy wyszliśmy na zewnątrz organizatorka spotkania z
bractwa więziennego Pani Mariola poinformowała mnie, że na spotkaniu były osoby
z bloku „S”- Pawilon dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
Niektórzy z Was zadają sobie pytanie, „po co ja odwiedzam
bandziorów”?
Odpowiem na nie tak: nie zapominajcie, że oni kiedyś wyjdą
na wolność, mogą być waszymi sąsiadami, więc odpowiedzcie sobie sami na pytanie,
kogo byście chcieli mieć za sąsiada? Człowieka naładowanego negatywnymi
emocjami pełnego gniewu i nienawiści czy kogoś kto stara się żyć inaczej?
Moim powołaniem jest zachęcać ich do tego by podjęli ten trud
dla dobra ich jak i nas wszystkich.
„Jesteście skazani ale nie
potępieni”– Św. Jan Paweł II
Dziękuję –
Fundacja POWSTAŃ
ul. Powstańców Wlkp. 23, 64-510 Wronki