Jan Cwynar przyszedł na świat 25 kwietnia 1891 r. Był rolnikiem jak wielu w Markowej. Mniej więcej w 1943 r. wraz z żoną Heleną przyjęli pod swój dach kilkunastoletniego chłopca, który przedstawił się im jako Romek Kaliszewski z Przemyśla, syn polskiego oficera, sierota. Cwynarowie przyjęli go do domu w charakterze parobka; opiekował się on bydłem na łące, pomagał w lżejszych zajęciach przy domu. Wyjątkowo zżyli się z młodym przybyszem, domyślając się jego pochodzenia, choć ten nigdy go nie wyjawił. Pod koniec lipca 1944 r. do Markowej wkroczyli Sowieci. Romek Kaliszewski bez słowa pożegnania wyszedł od Cwynarów. Po kilku latach odezwał się do nich z Izraela, gdzie już przebywał na stałe w kibucu. Dopiero w liście przyznał się, że jest Żydem, jak się naprawdę nazywa, i że dziękuje za okazaną pomoc w najgorszych dla niego czasach.

Jan i Helena Cwynarowie z Markowej utrzymywali kontakt z Abrahamem Segalem. Abraham odwiedzał później ich córkę Czesławę Lonc. Odsłaniał w 2004 r. pomnik poświęcony rodzinie Ulmów, którzy zginęli 24 marca 1944 r. po tym kiedy ukrywali Żydów. Abraham był wtedy w Markowej i słyszał o tej tragedii. Jan Cwynar zmarł 9 marca 1968 r. Rodzina Cwynarów jest upamiętniona w Muzeum Polaków Ratujących Żydów. Ich historia opisana jest na ekspozycji, a imiona mają osobną tabliczkę na Ścianie Pamięci